Oleh Callistus Antony D’angelus
PANDANGAN: Pilihan raya Dewan Undangan Negeri bagi enam negeri di Semenanjung Malaysia baru-baru ini menunjukkan bahawa Malaysia sedang menuju ke arah yang bahaya. Ia bukan tentang keputusan, kerana akan senantiasa ada yang menang dan kalah dalam mana-mana pilihan raya – sama ada calon atau parti politik. Naratif politik yang digembar-gemburkan oleh pihak tertentu telah menyebabkan wujudnya situasi di mana tiada pemenang dalam pilihan raya, tetapi hanya kalah dan kalah teruk.
Kebenaran buruk yang perlu dihadapi oleh rakyat Malaysia ialah kita telah membenarkan naratif kaum dan agama menguasai wacana politik kita hampir secara eksklusif. Realitinya ialah isu perkauman dan agama yang dibayangi emosi bukanlah realiti, tetapi rekaan yang digunakan oleh ahli politik yang tidak bertanggungjawab secara moral untuk mendapatkan dan mengekalkan kuasa, dengan mengorbankan rakyat.
Apabila kaum dan agama menjadi isu dominan dalam budaya politik, isu sebenar yang mempengaruhi rakyat seperti keadaan ekonomi, dasar dan pencapaian pendidikan, kesejahteraan sosial dan kecemerlangan sukan diabaikan.
Malaysia adalah sebuah negara yang kaya dengan sumber, yang dilengkapi dengan baik oleh kelebihan penduduk yang pelbagai seperti mungkin tiada negara lain di dunia. Namun, terdapat golongan yang dikategorikan sebagai komuniti B40 yang menghadapi krisis kos sara hidup yang teruk. Ini adalah akibat rasuah dan pengabaian politik selama beberapa dekad.
Ahli politik yang korup, yang kebanyakannya adalah pelaku menggunakan kad bangsa dan agama, bermain di tangan pemimpin perniagaan yang mementingkan diri sendiri yang gembira memperkayakan diri mereka dengan mengorbankan majoriti rakyat Malaysia. Ia telah mewujudkan kelas ahli perniagaan Malaysia yang kaya-raya, minoriti kecil, yang menguasai masyarakat Malaysia dan seterusnya membawa kepada kekayaan dan ketidaksamaan pendapatan yang semakin meningkat. Terdapat pengajaran dalam sejarah yang boleh dipelajari di sini – bahawa ia tidak mampan dan akan membawa kepada kerosakan total dalam masyarakat.
Apa yang perlu dilakukan segera, untuk menyatakannya dengan jelas, adalah “menangkap pencuri”. Ahli politik dan pemimpin perniagaan yang korup perlu ditangani seperti yang sepatutnya oleh undang-undang, apabila mereka berada di atas undang-undang untuk tempoh terlalu lama. Jangan fokus pada jenayah kecil dan tumpukan pada ikan besar.
Saya sama sekali tidak membenarkan apa-apa jenis jenayah, cuma adalah tidak adil untuk menghantar ke penjara seseorang yang mencuri dua ekor ayam manakala yang telah menipu negara dengan berjuta-juta ringgit sedang mempamerkan kekayaan mereka di hadapan mereka yang telah mereka curi.
Kita tinggal di perkampungan global, di mana negara dan rakyat perlu relevan secara global. Kita telah ketinggalan dalam hal itu, kerana terlalu sedikit masa, sumber dan usaha telah dilaburkan untuk perkara yang benar-benar penting kepada rakyat Malaysia dan masa depan negara.
Kerajaan sekarang berada di landasan yang betul, sementara terpaksa menangkis serangan oleh korup yang hilang inisiatif selepas kehilangan kuasa politik. Empat tahun akan datang harus digunakan oleh kerajaan untuk membawa ke muka pengadilan mereka yang telah menjarah negara, dan untuk mereka bentuk sistem ekonomi dan sosial yang meningkatkan produktiviti dan taraf hidup pada masa yang sama mengurangkan ketidaksamaan dan ketidakstabilan.
Callistus Antony D’angelus ialah Penasihat Buruh Antarabangsa Persatuan Khidmat Nasihat Pencarum Perlindungan Sosial (SPCAAM)